به گزارش خبرنگار سرویس فرهنگی پایگاه خبری تحلیلی «آناج»، فیلم سینمایی «پروین» به نویسندگی و کارگردانی محمدرضا ورزی و تهیهکنندگی محمدرضا شریفینیا از روز چهارشنبه ۱۲ دی ماه بهوسیله موسسه پخش عامریان فیلم در سینماهای سراسر کشور به نمایش درمیآید.
این اثر داستان زندگی پروین اعتصامی، شاعر بزرگ ایرانی را به تصویر میکشد و در چهل و دومین جشنواره فیلم فجر موفق به کسب نامزدی در شش رشته شد. همچنین، مارال بنیآدم توانست جایزه بهترین بازیگر نقش اول زن را از آن خود کند.
«پروین» به عنوان یک پرتره زیبا از زندگی این شاعر بزرگ، تنها فیلم سینمایی است که به زندگی یک شخصیت زن هنرمند معاصر ایران پرداخته و کمتر مورد توجه فیلمسازان قرار گرفته است. این فیلم، نخستین اثر بیوگرافی درباره پروین اعتصامی به شمار میرود و داستان آن از زبان برادرش ابوالفتح اعتصامی روایت میشود. ماجراهایی چون ازدواج، طلاق و حضور او در محافل ادبی را به تصویر میکشد. این فیلم نشان میدهد که چگونه پروین با روحیه لطیف خود، تن به زندگی با یک نظامی در دوران پهلوی میدهد، ازدواجی که دوام چندانی نداشته و به طلاق ختم میشود. پس از جدایی، او به خانه پدری بازمیگردد و فصلی جدید در زندگیاش آغاز میشود. این بازگشت همزمان با چاپ دیوان اشعارش و ورودش به عرصههای فرهنگی است که او را با دنیای روشنفکری آشنا میکند.
پروین در جامعه مردسالارانه آن زمان، تلاش میکند تا برای حضور در عرصه هنری ثابت کند که زنان ایرانی تواناییهای زیادی دارند و با حضور فعال خود، سنتهای ناپسند را زیر سوال میبرد و تصویری نو از زنان معاصر ایران ارائه میدهد.
این فیلم با قصهای منسجم و سرراست، زندگی شخصی و هنری پروین را به خوبی روایت میکند. هرچند در پرداخت شخصیتهای فرعی مانند گلین و علیاکبر دهخدا ضعفهایی وجود دارد، اما شخصیت پروین به خوبی توسعه یافته و کارگردان موفق شده است مخاطب را با خود همراه کند. انتخاب بازیگری کمتر شناختهشده برای نقش پروین، از نقاط قوت این اثر است که کنجکاوی مخاطب را برمیانگیزد.
«پروین» میتواند الگویی موفق برای نسل جدید زنان ایرانی باشد تا نشان دهد چگونه میتوان همزمان با حفظ هویت زنانه، در عرصههای اجتماعی و هنری فعال بود. او بدون وابستگی به خاندان پهلوی، تلاش میکند جایگاه خود را در هنر و ادبیات کشور تثبیت کند.
پرداختن به زندگی یکی از هنرمندان بزرگ ایران، به ویژه زنان تاثیرگذار، پس از سالها، اتفاقی مبارک محسوب میشود. این فیلم میتواند امیدی برای توجه به هویت اصیل ایرانی-اسلامی در سینما باشد و نویدبخش فاصلهگیری از آثار رئالیستی نامناسب باشد و نگاهی به هنرمندان فراموششده این سرزمین داشته باشد.
انتهای خبر/