اکبر فرجنیا در گفتگو با خبرنگار سرویس پایگاه خبری تحلیلی «آناج»، با تاکید بر اهمیت آگاهی عمومی و مسئولیتپذیری اجتماعی، اظهار داشت: یکی از اصلیترین راهکارها برای مقابله با اسراف انرژی، افزایش آگاهی عمومی و ترویج فرهنگ مسئولیتپذیری است. تجربه نشان داده است که در کشورهایی که شهروندان نقش فعالی در مدیریت انرژی ایفا میکنند، مصرف بهینه به مراتب بهتر از سیاستهای دولتی تحقق یافته است.
وی افزود: ابزارهای خلاقانه مانند کمپینهای اطلاعرسانی در شبکههای اجتماعی، استفاده از تبلیغات تلویزیونی با محوریت داستانگویی، و برگزاری رویدادهای محلی میتوانند نقش مؤثری در جلب توجه عموم داشته باشند. علاوه بر این، ارائه مشوقهای مالی مانند کاهش هزینه قبوض برای مصرفکنندگان کممصرف، یکی دیگر از راهکارهای مؤثر است.
مدیرعامل شرکت توزیع نیروی برق آذربایجانشرقی معتقد است: بزرگترین مشکل ما در ایران، قیمت پایین انرژی است که باعث بیتوجهی به مصرف بهینه میشود. اگر قیمتها واقعیتر شوند، مردم بهطور خودکار به سمت کاهش مصرف حرکت خواهند کرد. البته این سیاست باید با حمایت از اقشار کمدرآمد همراه باشد تا فشار اقتصادی ایجاد نکند.
وی با بیان اینکه آلودگی ناشی از مصرف بیرویه انرژی، اثرات مخربی بر کیفیت زندگی ما دارد، گفت: متأسفانه، ما هنوز فرهنگ مصرف صحیح را نهادینه نکردهایم. آموزش در مدارس و رسانهها میتواند تأثیر قابلتوجهی در تغییر نگرش مردم داشته باشد.
فرجنیا با تاکید بر اینکه صنعت یکی از بخشهایی است که میتواند با بهرهگیری از فناوریهای نوین، مصرف انرژی خود را بهینه کند، یادآور شد: اما این مسئله نیازمند سرمایهگذاری و حمایت دولتی است. از طرف دیگر، مصرف خانگی نیز باید با ابزارهایی مانند کنتورهای هوشمند و سیستمهای مدیریت انرژی کنترل شود.
وی یادآور شد: برای مقابله با اسراف انرژی، ترکیبی از اقدامات فرهنگی، اقتصادی، و فنی ضروری است. مثلا برگزاری کمپینهای آگاهیبخش، تولید محتواهای جذاب در رسانهها، و آموزش در مدارس، کاهش هزینه قبوض برای مصرفکنندگان کممصرف و افزایش تعرفه برای پرمصرفها، نصب کنتورهای هوشمند و استفاده از سیستمهای مدیریت انرژی و حمایت از صنایع: ارائه تسهیلات برای ارتقاء بهرهوری انرژی در صنایع میتواند در این راستا مفید باشد.
این کارشناس حوزه انرژی خاطرنشان کرد: در نهایت، موفقیت در کاهش مصرف انرژی نیازمند همکاری همه اقشار جامعه است. اگر هر فرد نقش خود را جدی بگیرد، میتوانیم نهتنها به کاهش هزینههای اقتصادی و زیستمحیطی دست یابیم، بلکه گامی بزرگ به سوی توسعه پایدار برداریم.
انتهای خبر/
