بعد از غلبه سوریها بر جریانات تکفیری و سلفی، بهتصور اینکه غائله پایان یافته و ارتش میتواند از کشور دفاع کند، نیروهای مردمی عملاً از چرخه تاثیر خارج شدند…امروز هم میبینید نیروی دفاع وطنی وجود ندارد که مقابل معارضان ایستادگی کند.
آقایان؛ قدر نیروهای مردمی داخلی را بدانید. این گروههای مردمی و بسیج بودند که کشور را از گردنهها عبور دادند؛ دفاع مقدس مگر بدون حضور گروههای سازمانیافته مردم شکل گرفت؟
در دور دستترین نقاط محروم کشور کدام دستگاه، علاقهمند به گرهگشایی است، جز گروههای مردمی و بسیج؟!
در دوره کرونا که به تعبیر رئیسجمهوری وقت، ۲ ویروس تحریم و کرونا کار را برای مردم سخت کرده بود، به جز نیروی مردمی چه کسی به داد کشور رسید؟!
سیل عظیم کمکهای مومنانه مگر بدون نیروی مردمی امکان تبدیل شدن به نهضت عمومی را داشت؟!
دستهایی در کار است تا نیروی مردمی و بسیج عمومی را تضعیف کنند.
افرادی آگاهانه تمام سعی خود را بهکار گرفتهاند تا نیروی مردمیِ میداندار، منزوی شود، دل به کار ندهد، نسبت به مسائل کشور بیتفاوت شود…
آقایان! بهجای اینکه با برچسبزنی و تنگ کردن عرصه، کار را برای دلسوزان و گروههای مردمی تنگ کنید، قدرشان را بدانید؛ میدان کنشگری برایشان فراهم کنید؛ سابقه و تاریخشان میگوید، آنها زیر تانک میروند اما خاک به دشمن نمیدهند!
