به گزارش سرویس اجتماعی پایگاه خبری تحلیلی «آناج»، حاشیههای ادامه دار؛ «طیف بندی اکثریت و اقلیت»، «دوئل حامیان و منتقدان شهردار»، «تعلیق عضویت و گروکشی»، «استعفا»، «افشاگری» و این بار هم «معیشت کارگران»، اینها از نمونه مسایلی است که شورای شهر تبریز را به حاشیه کشانده است.
یک حقیقت موجود این است که مردم ناظر عمل مسئولان هستند و متوقف آنها نمیمانند کمااینکه از بسیاری دیگر عبور کردند، اعضای فعلی شورای شهر نیز از این خطر مصون نیستند و آنچه میتوان در این باره بر زبان راند آن است که آنان که مردم و دغدغههایشان را فراموش میکنند، دیر یا زود در ذهن مردم فراموش میشوند.
شورای شهر باید اولویت نخست خود را حل مشکلات مردم قرار دهد، و اگر اختلاف نظر و سلیقه ای هم بین آنها وجود دارد، دعواها و انتقام گیری ها را به پیشگاه مردم نبرند و بین خودشان حل کنند. مردم حق شکایت و انتقاد نسبت به رفتار موکلان خود را دارند و آنها باید گوش شنوایی برای شنیدن شکوهها و انتقادهای مردم داشته باشند.
مشکلات عدیده حاشیه نشینی، عدم توزیع متوازن امکانات شهری، حمل و نقل عمومی، ترافیک، رکود سرمایه گذاری در شهر، پایین بودن سرانه فضای سبز و…. همه مسایلی است که تبریزی ها بدان عادت کردهاند و شورای ششمی که وعده حل آنها را داده بود.
دعواهای این روزها بین اعضای شورای شهر بیشتر بر سر آن است که از بین فلانی و فلانی و فلانی کدام طرف مردم است و کدام نیست، اما غافل آنکه مردم وقتی این دعوا را می بینند از کلیت شورا سرخورده می شوند و دنبال این نیستند که کدامیک طرف آنهاست و کدام نیست!
منشأ فریادهای این روزهای اعضای شورای شهر تبریز هر چه باشد، به نفع مردم نیست؛ اما آنها ترجیح می دهند این واقعیت را در پس فریادهای جنجالبرانگیز گم کنند.