• امروز : شنبه, ۱۵ آذر , ۱۴۰۴
  • برابر با : Saturday - 6 December - 2025
آناج گزارش می‌دهد؛

«علیرضا»؛ بزرگ‌مرد کوچک تبریزی در انقلاب اسلامی

  • کد خبر : 91756
  • ۰۹ آبان ۱۴۰۳ - ۱۵:۰۳
«علیرضا»؛ بزرگ‌مرد کوچک تبریزی در انقلاب اسلامی
با شروع نهضت اسلامی ایران در اوایل دهه ۵۰ شمسی، علیرضا به گروه‌های مردمی و انقلابی در تبریز پیوست و در سنین جوانی با حضور فعال در جلسات مخفیانه انقلابی‌ها و توزیع اعلامیه‌های امام خمینی، نقش مهمی در آگاهی‌بخشی مردم و ترویج اندیشه‌های انقلابی ایفا کرد.

به گزارش خبرنگار سرویس فرهنگی پایگاه خبری تحلیلی «آناج»، شهید علیرضا عابدینی‌نژاد، دانش‌آموزی انقلابی از شهر باسمنج بود که  ۲۴ فروردین سال ۱۳۴۱ در خانواده‌ای ساده و مذهبی به دنیا آمد و در جریان مبارزات مردم تبریز علیه رژیم پهلوی در سال ۱۳۵۷ به شهادت رسید.

علیرضا در دوران نوجوانی تحت تاثیر تحولات سیاسی و اجتماعی کشور، به مطالعه آثار شخصیت‌های انقلابی و اسلامی نظیر امام خمینی و دکتر علی شریعتی پرداخت.

با شروع نهضت اسلامی ایران در اوایل دهه ۵۰ شمسی، علیرضا به گروه‌های مردمی و انقلابی در تبریز پیوست و در سنین جوانی با حضور فعال در جلسات مخفیانه انقلابی‌ها و توزیع اعلامیه‌های امام خمینی، نقش مهمی در آگاهی‌بخشی مردم و ترویج اندیشه‌های انقلابی ایفا کرد.

علیرضا به عنوان یکی از جوانان فعال در باسمنج شناخته می‌شد که چندین بار از سوی ساواک تهدید شد، اما او بدون ترس به مبارزات خود ادامه داد.

 

روزهای پایانی و شهادت

با نزدیک شدن به سال ۱۳۵۷، اعتراضات و تظاهرات در سراسر ایران شدت بیشتری پیدا کرد و شهر تبریز نیز به یکی از مراکز اصلی مبارزات مردمی تبدیل شد.

در یکی از این روزها، علیرضا به همراه جمعی از دوستان و هم‌محله‌ای‌هایش در تظاهرات شرکت کرد. نیروهای نظامی رژیم پهلوی برای سرکوب این حرکت‌های مردمی دست به تیراندازی و سرکوب گسترده زدند. علیرضا که در صفوف مقدم تظاهرات حضور داشت، هدف گلوله قرار گرفت و در میدان نبرد نابرابر جان خود را از دست داد.

او در حالی که فریاد «الله اکبر» و شعارهای انقلابی سر می‌داد، به خاک و خون کشیده شد و روحش به یاران شهیدش پیوست.

 

روایت مادر شهید: ایمان و مسئولیت‌پذیری علیرضا

مادر شهید عابدینی‌نژاد در یکی از مصاحبه‌ها از دوران کودکی و روحیه معنوی و مسئولیت‌پذیر فرزندش سخن گفته و تأکید کرده که «علیرضا از همان کودکی قلبی پر از ایمان داشت. در همه کارهایش خدا را در نظر می‌گرفت و هرگز از کمک به دیگران دریغ نمی‌کرد. او همیشه به ما می‌گفت که نباید در برابر ظلم و فساد سکوت کنیم.» او با چشمانی اشکبار از این می‌گوید که چگونه فرزندش با آن سن کم در برابر نابرابری‌ها و بی‌عدالتی‌های رژیم پهلوی احساس مسئولیت می‌کرد و به دنبال فرصتی برای خدمت به مردم و مبارزه با ظلم بود.

 

حرف‌های پدر شهید: عشق به امام و نهضت اسلامی

پدر شهید عابدینی‌نژاد نیز در گفت‌وگویی از عشق بی‌پایان فرزندش به امام خمینی و آرمان‌های انقلاب اسلامی یاد می‌کند. او می‌گوید: «علیرضا از همان نوجوانی دل‌سپرده به امام و راه ایشان شده بود. زمانی که اعلامیه‌های امام را به خانه می‌آورد، با چه شور و اشتیاقی از مفاهیم و کلام امام حرف می‌زد. می‌گفت که امام صدای مستضعفان و محرومان است و باید راه او را تا پیروزی ادامه دهیم.» پدر شهید همچنین می‌افزاید که علیرضا بارها تأکید می‌کرد که نسل جوان نباید بی‌تفاوت باشد و باید در برابر ظلم ایستادگی کند.

 

برادر شهید: شجاعت و بی‌باکی علیرضا در مبارزات

برادر شهید علیرضا نیز در مصاحبه‌ای با رسانه‌ها، از خاطره روزهای پرالتهاب تظاهرات و شجاعت بی‌نظیر برادرش سخن گفته است. او یادآور می‌شود: «علیرضا حتی زمانی که تهدید می‌شد یا می‌دانست حضور در تجمعات خطر دارد، از پای نمی‌نشست. می‌گفت که این راه، راه حقی است و اگر قرار باشد برای حق، جان بدهیم، این بالاترین افتخار است.» او با افتخار به یاد می‌آورد که علیرضا همیشه در صف اول تظاهرات قرار داشت و از تهدیدها و سرکوب‌ها نمی‌هراسید.

 

حرف‌های دوستان شهید: فداکاری و روحیه ایثار علیرضا

دوستان نزدیک او نیز در گفتگو با رسانه‌ها، از روحیه فداکارانه و انسان‌دوستانه شهید عابدینی‌نژاد یاد کرده‌اند. یکی از دوستان دوران جوانی‌اش نقل می‌کند که «علیرضا برای کمک به دیگران و مبارزه با ظلم، حتی حاضر بود از راحتی و آسایش خودش بگذرد. او همیشه می‌گفت که باید در مسیر خدا حرکت کنیم و این مسیر شاید پرخطر باشد، اما ارزشش را دارد» دوستانش از روزهای سخت مبارزه یاد می‌کنند و از این‌که علیرضا، به‌رغم همه دشواری‌ها، هیچ‌گاه از مسیری که انتخاب کرده بود، دلسرد نشد.

 

خاطرات خواهر شهید: مهربانی و تعلق خاطر به مردم

خواهر شهید در مصاحبه‌ای احساسی و عاطفی، از مهربانی و دل‌بستگی عمیق علیرضا به مردم یاد کرده است. او با بغضی در گلو می‌گوید: «علیرضا قلبی داشت که هرگز ظلم را نمی‌پذیرفت. او همیشه می‌گفت که نباید بی‌تفاوت بمانیم و باید برای خوشبختی و رهایی همه مردم تلاش کنیم. برای او، درد مردم درد خودش بود و رنج مردم رنج خودش. هر زمان که از سرکوب و ظلم مردم می‌شنید، نمی‌توانست آرام بماند.»

 

پایان سخن: جان‌فشانی برای ایمان و آرمان

در مجموع، سخنان خانواده و دوستان شهید عابدینی‌نژاد، چهره‌ای روشن و پرشور از او را به تصویر می‌کشد؛ انسانی که ایمانش مرزی نداشت و از سر عشق به آرمان‌های انقلاب و مردمش، جان خویش را فدای آزادی و عدالت کرد. یاد و خاطره او همچنان در دل مردم باسمنج و تبریز زنده است و روایت‌های خانواده‌اش از این جوان دلیر، مشعلی فروزان برای نسل‌هایی است که در پی تحقق آرمان‌های والای انسانی و اسلامی گام برمی‌دارند.

 

انتهای خبر

 

لینک کوتاه : https://anaj.ir/?p=91756

برچسب ها

ثبت دیدگاه

قوانین ارسال دیدگاه
  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در وب منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.