حسین مجیدزاده در گفتگو با خبرنگار سرویس فرهنگی پایگاه خبری تحلیلی «آناج»، با اشاره به روایتی از امام حسن (ع) اظهار کرد: «إنَّ أَحسَنَ الحَسَنِ الخُلُقُ الحَسَنِ»؛ به این معنا که نيكوترين نيكو، خُلق نيكو است.
وی ادامه داد: دومین امام شیعیان، امام حسن مجتبی (ع) هم کریم اهلبیت (ع) بوده و همچنین در اخلاق زبانزد در نیکوترین خلق بوده است و این فضیلت اخلاقی در امام رضا (ع) نیز بوده است. چراکه اهلبیت (ع) یک نور واحد هستند و سجایای اخلاقی در همه آنان به احسنترین نحو ظهور و بروز داشته است.
وی ادامه داد: رفتار نیکو امام رضا (ع) بود که باعث شد تا ایشان قبل از آمدن به خراسان و پس از اقامت در آنجا بر عمق دلهای اهالی آن خطه رسوخ کرده و از خراسان خورشیدی عالمتاب به سراسر جهان شوند.
استاد حوزه و دانشگاه در رشته الهیات در ادامه با اشاره به اینکه در حدیث دیگری از امام حسن مجتبی (ع) روایت شده است که اگر شخصی سه کمک برای عموم مردم بکند پروردگار متعال آن شخص را با انبیا، شهدا و صالحین محشور میکند و از جمله این کمکها، کمک مادی است، گفت: بنابراین وقتی به تاریخ زندگانی امام حسن مجتبی (ع) نگاه میکنیم مشاهده خواهیم کرد که ایشان در عمر شریف خود تمام داراییشان را چندینبار در راه خدا بخشیده و با کمک مالی خود بهخاطر رضای خدا قدم برداشته است.
وی ادامه داد: کمک دوم کمکی است که آبرومندانه انجام شود و ایشان باه خاطر ارزش و مقامی که در بین مردم داشت در امور مردم کمک حال آنان بوده و آبروی خود را در میان میگذاشت.
مجیدزاده افزود: کمک دیگری بیان شده است این است که زبان و دل همیار مردم باشیم و اهلبیت (ع) عامل و آگاه به این سخنان بودهاند. مجموعه رفتارهای نیک و پسندیدهای در همه اهل بیت (ع) وجود دارد ولی حسن خلق، بخشندگی و سخاوت از مهمترین ویژگیهای اخلاقی امام حسن مجتبی(ع) بوده است.
وی یادآور شد: امام رضا (ع) نیز سراسر زندگی پربار خود چنین عمل کرده و زیسته است؛ اگر داستان شیخ بهائی در ساخت حرم رضوی را مرور کنیم خواهیم دید که این خاندان عصمت تا چه حد کرامت دارند.
استاد حوزه و دانشگاه در پایان خاطرنشان کرد: سخاوت امام حسن مجتبی (ع) به اندازهای بود که هرگاه فرد غریبهای وارد شهر میشد و به خانه ایشان مراجعه میکرد به گرمی پذیرفته و دومین امام شیعیان اسوه کرامت و ایثار بود و ایشان را کریم اهلبیت (ع) مینامند.
انتهای خبر /