• امروز : شنبه, ۱۵ آذر , ۱۴۰۴
  • برابر با : Saturday - 6 December - 2025

میانه در میانه مقابله با مهاجمان شوروی

  • کد خبر : 88485
  • ۰۳ شهریور ۱۴۰۳ - ۰:۱۹
میانه در میانه مقابله با مهاجمان شوروی
شهریور ۱۳۲۰ در میانه حماسه‌ای ماندگار رقم می‌خورد؛ ژاندارم‌هایی که با توجه به تعداد اندک‌شان می‌دانستند در صورت درگیری با ارتش مجهز دشمن، شانسی برای پیروزی ندارند و شهادت‌شان حتمی خواهد بود، مقاومت عزت‌مندانه را به فرار ذلت‌مندانه ترجیح می‌دهند و راه را در قافلانکوه بر دشمن اشغالگر سد می‌کنند.

به گزارش خبرنگار سرویس فرهنگی پایگاه خبری تحلیلی «آناج»، روز ۳ شهریور ۱۳۲۰، شهرستان میانه از معدود نقاطی است که توسط توسط قوای متفقین بمباران شده و حدود ۴۰ نفر از مردم جان خود را از دست می‌دهند، چنان‌که همه از ترس، به روستاهای اطراف فرار کرده و جمعا کمتر از ۱۰۰ نفر در میانه باقی می‌ماند.

در اولین روز حمله قوای شوروی از محور جلفا، سه مرزبان با رشادت تمام در برابر ارتش تا بن دندان مسلح شوروی مقاومت کرده و تا قبل از شهادت موفق می‌شوند که دو روز ارتش شوروی را پشت پل آهنی نگهدارند تا نیروی کمکی از راه برسد!

نیروی کمکی که هیچ‌وقت نمی‌رسد، چرا که ارتش رضاخان در سراسر ایران با شنیدن خبر حمله عملا منحل شده و سربازان و افسران با انداختن سلاح‌هایشان از پادگان‌ها فرار می‌کنند تا راه برای نفوذ ارتش سرخ به خاک کشور هموار شود.

اما ماجرا در میانه طور دیگری ادامه پیدا می‌کند! وقتی ارتش سرخ شوروی به میانه می‌رسد، ژاندارم‌های میانه به‌جای انداختن سلاح و فرار مانند سایرین، تصمیمی بزرگ می‌گیرند؛ مقاومت در برابر اشغالگران

۵ شهریور ۱۳۲۰ در میانه حماسه‌ای ماندگار رقم می‌خورد؛ ژاندارم‌هایی که با توجه به تعداد اندک‌شان می‌دانستند در صورت درگیری با ارتش مجهز دشمن، شانسی برای پیروزی ندارند و شهادت‌شان حتمی خواهد بود، مقاومت عزت‌مندانه را به فرار ذلت‌مندانه ترجیح می‌دهند و راه را در قافلانکوه بر دشمن اشغالگر سد می‌کنند.

مشخصا یکی از مهم‌ترین علل اشغال ایران توسط متفقین، استفاده از راه‌آهن و جاده‌های ایران برای رساندن نیرو و تجهیزات از عراق و خلیج فارس به شوروی بوده است.

این انتقال از طریق شبکه‌ای از راه آهن و جاده‌های ایران انجام می‌گرفت که به پرشین کُریدور معروف شد که به‌نام جاده قدیم تبریز معروف است و می‌توان تابلوی آن‌را در سه‌راه آونلیق دید.

ایستگاه راه آهن میانه در آن ایام آخرین ایستگاه شمالغرب کشور بود. لذا محموله‌هایی که از راه‌آهن شمال فرستاده نمی‌شدند، از مسیر شمالغرب تا ایستگاه میانه می‌آمدند و از ایستگاه میانه بار کامیون می‌شدند تا از طریق جاده منتقل شوند.

این واگن یکی از یادگاری‌های آن روزهاست که در ایستگاه پل دختر میانه به جا مانده است. در قسمتی از این جاده، پلی وجود دارد که ظاهر و معماری آن شباهتی به پل‌های منطقه ندارد.

معمای ظاهر فرنگی این پل هم این چنین حل می‌شود؛ روس‌ها این پل را ساخته‌اند تا سرعت انتقال تجهیزات به شوروی افزایش دهند و دردسری برای کامیون‌ها در این دره ایجاد نشود!

 

انتهای خبر/

لینک کوتاه : https://anaj.ir/?p=88485

برچسب ها

ثبت دیدگاه

قوانین ارسال دیدگاه
  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در وب منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.