به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «آناج»، شهید والامقام طلبه شهید سعید صادقپور ترکمپور به تاریخ ولادت ۹ تیر ۱۳۴۱ در تبریز و شهادت ۷ اسفند ۱۳۶۲ در جزیره مجنون، در وصیت خود مینویسد:
اي دشمنان انقلاب! بدانيد كه ما شهادت را با آگاهي انتخاب ميكنيم و هيچگونه تحميل و زوري در كار نيست. خدايا! از تو توفيق عمل به وظيفه را به نحو احسن میخواهم. خدايا! نفس اماره هر آن مرا به سوي بديها دعوت كرده است و مرتكب هزاران هزار گناه شدهام، اما اگر دريايي از گناه درست كردهام، بارالها! تو اقيانوس رحمتي.
تو اي مادرم! مي داني چه وصيتي به تو دارم؟ ميخواهم چون زينب(س) استوار و محكم باشي؛ مگر زينب(س) برادرانش و يارانش را قرباني نكرد؟ اما آيا با دادن برادران و ياران خود قدمهايش سست شد؟ زبانش گنگ شد؟ مگر فاطمه زهرا (س) فرزندانش را قرباني نكرد؟ آيا من از امام حسين(ع) و يا امام حسن(ع) (نعوذ بالله) برترم؟ ما خاك پاي آنها هستيم و خود را فداي يك تار موي امام حسين (ع) ميكنيم.
مادر من! مبادا سستي و مبادا ذرهاي آه و ناله و زاري بكني. همانطور كه دو سال پيش كه به پيرانشهر ميرفتم، مرا بهعنوان قرباني علي اكبر (ع) رهسپار كرديد، اميد دارم كه بر روي سخنتان محكم و استوار بمانيد و بدانيد كه ما راهي را رفتيم كه سرورمان و مولايمان حسين بن علي(ع) رفته است (البته اگر لياقت داشته باشيم كه ايشان مولاي ما باشد.)؛ بعد از شهادت من هر وقت دلتان گرفت، رو به سوي كربلا كنيد و روزي يكبار كربلا را به ياد بياوريد.
همسر عزيزم! انتظار دارم همانند زينب (س)، پيام خون مرا و رسالتي را كه بر اثر شهادت شهداي عزيزمان به شما خواهران بزرگوار سپرده میشود و بر عهده شماست، به نحو احسن انجام دهيد. ميدانم شهادت من براي شما بسيار سخت خواهد بود، اما انتظارم اين است كه به خاطر خدا و براي پيروزي انقلاب اسلامي و براي برافراشته شدن پرچم لا اله الا الله و براي گرفتن انتقام خون تمامي شهداي راه حق، خصوصاً شهداي كربلا صبر كنيد. اجر و پاداشي را كه خداوند در اثر صبر و تحمل مشكلات درتربيت فرزندانم به شما خواهد داد، نمي دانم آيا نصف آن را به من خواهد داد؟ اگر صبر كنيد و به خاطر خدا تحمل كنيد، اجر شما به مراتب بيشتر از من خواهد بود.
شكر خداي را كه چنين توفيقي به من عطا كرد و در زماني متولد شدم كه رهبري چون امام و مكتبي چون اسلام و امتي چون امت مسلمان ايران بر روي اين كرهي خاكي هست. شكر خداي را كه در طول اين چند سال انقلاب، مرا از ميان اين همه گمراهي و ضلالتها كه هر جواني را تهديد ميكرد، نجات داد و به دامن اسلام و روحانيت اصيل و خط امام هدايت كرد. خدايا! تو خودت شاهدي كه من اين راه را با آگاهي كامل و با عشق و علاقه فراوان و با اراده انتخاب ميكنم.