به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «آناج»/سجاد حسینزاده؛ درگذشت استاندار آذربایجان شرقی خبری بود که به سرعت چرخید و ذهنها و قلبها را با خود درگیر کرد. زمانی که یک شخص عادی به رحمت خدا میرود، تنها کسانی که با او نسبت یا مراودهای داشتهاند درگیر آن مسئله میشوند، اما زمانیکه یک شخصیت سیاسی و اجتماعی فوت میکند، این میزان بالاتر رفته و افکار عمومی با خبر درگیر میشوند.
اما به نظر نگارنده مخاطب اصلی خبر درگذشت یک شخصیت سیاسی و اجتماعی در اصل خواص و کنشگران حوزه سیاسی و اجتماعی هستند تا بار دیگر برایشان این آیه تکرار شود که «إنّا لله وإنّا إليهِ رَاجعُون».
هر شخص یا جمعی براساس باورهای خود و برای اهدافی برپایه باورها، وارد فضای کنشگری سیاسی و اجتماعی میشوند و در این فضا خواه یا ناخواه رسیدن به قدرت برای پیاده کردن باورها و حاکم کردن گفتمان افراد و جمعها یک هدف یا وسیله اولیه است و جامعه ایرانی، بالاخص تبریز و کنشگران آن نیز از این قاعده مستثنی نیستند.
آنچه که به نظر میرسد رعایت آن واجبتر از تمامی الزامات کنشگری سیاسی و اجتماعی باشد، تقوای الهی و اخلاقمحوری عملی است؛ وگرنه در مقام نظر همگان هم خداباورند و هم اخلاق محور؛ فوت استاندار آذربایجانشرقی این تداعی را کرده و میکند که آخر و عاقبت همگان، حتی کنشگران عرصه سیاست و اجتماع، زیر خاک و محضر خداوند متعال است، پس باید همواره با خود زمزمه کرد که «ارزشش را ندارد که به هر بهایی و به هر طریقی کنشگری کنیم.»
شایعهسازیهایی که پیرامون برکناری و فوت استاندار فقید در زمان بستری بودن ایشان و حتی ماهها قبلتر از آن مطرح میشد، از جانب هر جریان یا هر شخصی بود مصداق همان بیاخلاقی عملی بود که چند وقتی افکار عمومی را با خود درگیر کرده بود، حال پس از فوت استاندار فقید باید تکرار کرد که «ارزشش را ندارد به بهایی، به هر طریقی…»
دوستی میگفت «زمانیکه مدیر شدم به زیرمجموعه خود گفتم که این صندلی برای من نمیماند، چون اگر قرار بود برای من بماند، به من نمیرسید»، حال صندلی استانداری خالی است اما به کسی وفا نمیکند، حتی طمعورزان!
در پایان یادی کنیم از شخصیت انقلابی استاندار فقید، روحش شاد؛ امید که با همرزمانش محشور گردد.
روحش شاد و یادش گرامی باد
آری برادر
بازیهای سیاسی یک عده که باعث حذف خودشان از مناصب اعطایی سردار عزیز گردید دل هر آشنایی را دردمند و حال هر نظاره گری را مشمئز نمود
کسانی که بر اساس ارتباط با یک یا چند نماینده مجلس ، اخلاق سیاسی را خصوصا در ماجرای هجمه سیاسی به استاندار فقید رعایت ننمودند مگسانی هستند که گرد شیرینی جمع شده اند و یقینا در صحنه سیاست و مدیریت استان راه به جایی نخواهند برد
ایکاش نماینده حمایت کننده اینان ، از خواب غفلت بیدار شود و دست از این معلوم الحالهای سیاسی بردارد
اینکه یک مدیر بیمار که توان انجام تکالیف سنگین مدیریتی خود را ندارد و یا خود کنار نمی رود و یا مدیران بالادستی اش او را در چنین شرایط نابهنجاری از خدمت مرخص نمی کنند غیر این دو معنی نمی تواند داشته باشد یا این پست بود و نبودش برای ملت بی تاثیر است و یا اینکه پست ها را حق الناس نمی شناسیم و همین می شود که کارها با کلی تلاش بسامان نمی شود