به گزارش پایگاه خبری «آناج»، شهید والامقام پاسدار وظیفه شهید حمید اعتمادی به تاریخ ولادت ۳۰ شهریور ۱۳۴۴ در روستای صومعه علیا از توابع میانه و تاریخ شهادت ۱۸ دی ۱۳۶۵ در شلمچه، در وصیت خود چنین مینویسد:
خداوندا سپاسگزارم که به من توفیق این را دادی که به جبهه بیایم، شاید گناهان بسیار زیادم بخشیده شود؛ گناهانم خیلی بزرگ است ولی رحمت بی نهایتت از آن بزرگتر است. پروردگارا از درگاهت پوزش میطلبم که اینجور جسورانه طلب میکنم، این کرمت و لطفت بود که بقول امام به انسان اجازه نیایش و صحبت کردن باخودت را دادی.
خدایا در دلم حجاب است و نفسم عیبناک و عقلم مغلوب است و هوای نفسم غالب و طاعتم اندک و کجا اطاعت داشتم و معصیتم بسیار و زبانم اقرار به گناهان دارد پس چارهام چیست؟ ای ستارالعیوب وای دانای عیبها و ای برطرف کننده اندوهها بیامرز همه گناهانم به حرمت محمد و آل محمد، ای بسیار آمرزنده، ای غفار، ای مهربانترین مهربانان بارالها مرا از لشکریان خود قرار بده که لشکریان چیرهاند مرا از حزب خود به حساب آور که حزب تو رستگارند و مرا از دوستان خویش معین فرما که دوستان تورا نه بیمی است و نه اندوهی.
سلام پدرجان سلام برصداقت تو و سلام بر پدریت که درحق ما کردی، پدرجان مبادا درصورت شهید شدن من اشک بریزی و خودت را درمقابل دشمنان اسلام حقیر سازی، نه پدرجان شما باید همچون کوه استوار مقاوم در مقابل سختی شوید واصلا هیچ خم به ابرو نیاورید پدرجان خداوند انشاءالله به شما صبر عطا فرماید از شما میخواهم اگرتا بحال به هرنحوی ازشما نافرمانی کردم به بزرگی خودتان ببخشید و مرا حلال کنید.
مادر جان میدانم زحمات زیادی در این چند سال جهت بزرگ کردنم کشیدهای و من راضیم به رضای خدا و امیدوارم شماهم به رضای خدا راضی باشید. انشاءالله شمارا هم از صالحین و مقربین درگاه خدا قراردهد.