به گزارش آناج، زردآلوی مرند را همانند سایر محصولاتی که در این خطه کاشته میشود، نمیتوان توصیف کرد زیرا آنقدر کیفیت، طعم و بوی متفاوتی از همنوعان خود دارد که اجازه قیاس با زردآلوهای دیگر را هم نمیدهند. میوهای درشت، آبدار و شیرین که بیشتر برای تولید قیسی در زیر نور آفتاب کنار باغات پهن میشود و زمین را به زردی گلگون درمیآورد.
حال برای معرفی این گنجینه ارزشمند در دل مرند، هفته گذشته دومین جشنواره زردآلوی مرند برگزار شد و همشهریان و مسئولان شهری و استانی گرد هم آمدند. هرچند برنامههایی از این قبیل میتواند به شناخت هرچه بیشتر گنجینههای غذایی استان کمک کند اما وقتی این محصولات هنوز هم بدون برند و به صورت فلهای به بازار عرضه میشوند، باعث میشود تا امید کشاورزان برای بهبود معیشت و ارتقای سطح ارزآوری و اقتصادی استان روز به روز کمرنگ تر شده و لزوم حمایت مسئولان بیشتر نمایان شود.
محصول زردآلوی مرند یکی از این گنجینههایی است که از سالیان گذشته مورد اغفال واقع شده و علی رغم داشتن قدمت چندین هزار ساله رشد و پرورش در این منطقه و تداوم کیفیت و بی نظیری خود نتوانسته آنگونه که باید مطرح شود.
برداشت زردآلو از ۲۴۲۵ هکتار از باغات مرند
علی صیادی، مدیر جهاد کشاورزی مرند به ایسنا، میگوید: با شروع دومین ماه تابستان، شاهد فعالیت باغداران مرند برای برداشت زردآلو از ۲۴۲۵ هکتار از باغات هستیم. همزمان با برداشت این میوه ارزشمند، در اطراف باغات نیز فرآوری و تولید قیسی و برگ زردآلو آغاز شده است.
وی با بیان اینکه مرند از قطبهای مهم تولید میوه زردآلو و دارای مقام نخست تولید در استان است، میگوید: ارقام تولیدی در مرند از لحاظ کیفیت و طعم و در برخی رقمها در کشور حرف اول را میزند. از بهترین ارقام زردآلوهای مرند میتوان به عسگر آباد، نصیری، تبرزه (شامل قرمزی، ساری، قره)، اردوباد و شاهرودی اشاره کرد که هم قابلیت تازه خوری و هم قابلیت خشکباری دارد.
وی خاطرنشان میکند: بالغ بر ۱۷ نوع زردآلو در مرند از لحاظ کیفیت در حد ارگانیک و سالم هستند و از مجموع باغات زردآلوی شهرستان بهطور متوسط در هر هکتار ۱.۵ نفر مشغول به کار هستند.
فعالیت ۳۷۰۰ نفر در تولید و فرآوری زردآلوی مرند
وی با بیان اینکه تعداد ۳۷۰۰ نفر در تولید و فرآوری زرد آلو در مرند مشغول به کار هستند، میافزاید: پیش بینی میشود که میزان تولید زردآلو در مرند به ۱۸ هزار و ۷۷۴ تن برسد که ۲۰ درصد از این محصول به صورت تازه خوری و ۸۰ درصد تبدیل به قیسی یا برگه، چیپس زردآلو به صورت سنتی در آفتاب و یا به صورت صنعتی (بارگاه) و در بستهبندیهای محلی و معمولی وارد بازارهای محلی و منطقهای عرضه میشود.
صیادی با تاکید بر اینکه ایجاد و توسعه صنایع تبدیلی و تکمیلی بخش کشاورزی در قطبهای تولید محصولات منجر به تولید محصولات با فرآوری بالای تنوع غذایی میشود، ادامه میدهد: گسترش صنایع کشاورزی موجب ارتقای سطح بهره وری، ایجاد ارزش افزوده، افزایش درآمد بهره برداران، افزایش ماندگاری محصولات کشاورزی و کاهش ضایعات و توسعه بخش کشاورزی و تحقق شعار جهش تولید در بخش کشاورزی میشود.
وی با اشاره به تاریخچه تولید قیسی در مرند، تشریح میکند: کشاورزان مرندی به تولید قیسی اهمیت زیادی میدهند و از سالهای گذشته از طریق آبا و اجداد خود نحوه تولید قیسی و برگه را به صورت سینه به سینه حفظ کردهاند و اکنون با تکیه بر تجربه و امکانات سنتی در تولید قیسی حرف اول را در منطقه میزنند. تفاوت اصلی قیسی مرند با قیسی ترکیه که این روزها حرفی برای گفتن دارد، در مزه و طعم آن است. قیسی تولیدی ترکیه با مرند از اندازه یکسانی برخوردار است ولی قیسی مرند نتیجه زحمت دستان خانوادههایی است که از جان و دل برای کسب روزی حلال زحمت میکشند.
رباب رحیم کرابی، کارشناس مسئول امور باغبانی جهاد کشاورزی مرند نیز در گفتوگو با ایسنا، اظهار میکند: زردآلوی مرند از لحاظ کمیت و کیفیت در استان و حتی کشور، طعم، مزه و عطر فوق العاده و ایده آلی دارد.
وی با بیان اینکه از زردآلو مرند بیشتر برای خشکبار استفاده می شود، ادامه میدهد: ۲۰ درصد زردآلوی تولیدی به صورت تازه خوری و ۸۰ درصد فرآوری شده به صورت لواشک، آبمیوه، مربا، قیسی و برگه عرضه میشود.
وی در خصوص دلیل کیفیت بالای محصول این خطه نیز میگوید: مرند در دامنه کوههای میشو واقع شده و شرایط آب و هوایی مستعد کشاورزی به خصوص برای زردآلو دارد، اظهار میکند: اکنون کشاورزان، زردآلوی تولیدی را در بازار محصولات به صورت فله و بسته بندی سنتی عرضه میکنند که سود چندانی برای آنها ندارد.
کرابی میگوید: اگر امکاناتی باشد که برندسازی محصول به نام شهرستان مرند انجام بگیرد، ارزش افزوده بسیاری برای کشاورز خواهد داشت.
گفتنی است؛ یکی از معضلان بخش کشاورزی آذربایجان شرقی، عدم برندسازی محصولات است. محصولاتی که در سطح کیفیت جهانی تولید میشوند و قابلیت صادرات در سطح بالایی را دارند اما عدم توجه مسئولان و سرمایه گذاران به آنها، این گنجینههای مهم و ارزشمند صادراتی را مورد اغفال قرار دادهاند.
انتهای پیام/