گروه اجتماعی آناج: با شروع کرونا کار بخشی از جامعه که مشاغل سخت و حساسی را به دوش میکشیدند، چند برابر شد. یکی از این مکانها که کارکنان آن با شروع کرونا بیشتر از دیگران با مرک دست و پنجه نرم میکنند، سازمان آرامستانهای شهرداری تبریز است که به همین بهانه گفتوگویی با مدیرعامل این سازمان داشتیم که مشروح آن را در زیر میخوانید.
آناج: از دوران سخت کرونایی در سازمان آرامستانها بفرمایید
فرخ جلالی: با توجه به اینکه از بدو شروع کرونا در اینجا حضور پیدا کردم، از زمان حضور من با درخواست از حجت الاسلام آل هاشم یک ناظر شرعی به اینجا فرستاده شد و از همان روز اول غسل اجساد کرونایی را آغاز کردیم و در عرض 72 ساعت غسالخانه کرونایی راه اندازی کردیم که برای اولین بار در ایران در تبریز این غسالخانه دایر شد.
همکاران ما در غسالخانهها فداکاری کردند و اصلا اجازه ندادند که هیچ فوتی بدون غسل دفن شود و در همان روزها هم مسئولین استانی به همین خاطر از تمام همکاران ما قدردانی کردند که همین پیشگامی باعث شد رهبر انقلاب در سخنرانی خودشان از تبریز نام بردند و باز هم تبریز در این خصوص اولین بود.
ما اسم همکارانمان را مدافعان خاموش گذاشتیم زیرا خیلیها از رفت و آمد با غسال و قبرکن اِبا دارند اما من دائما با آنها همسفره میشوم چون اگر آنها نباشند اجساد مردم روی زمین می ماند. متاسفانه قبلا این عزیزان به صورت روزمزد و با مبلغ روزانه هزار تومان کار می کردند اما با عنایت خدا و حمایت امام جمعه تبریز، شورا و شهرداری و استاندار تبدیل وضعیت انجام شد و این نیروها به شرکتی تبدیل شدند.
آناج: آمار دفن بیماران کرونایی چقدر است؟
جلالی: در سال 99 ده هزار و 902 نفر در تبریز دفن شدند که 3 هزار 462 نفر از این آمار فوتی کرونایی بودند و متجاوز از 2600 هم غسل داده شده و به شهرستانهای دیگر برای دفن فرستاده شدند که اگرچه این کار وظیفه ذاتی ما نبود اما وظیفه اخلاقی ما بود که نماینده ولی فقیه از ما خواسته بودند. البته هنوز چند شهرستان نتوانستند بحث غسل کرونایی را حل کنند و همچنان ما این کار را انجام میدهیم.
در سال 1400 هم تا ابتدای آبان ماه 7 هزار 287 نفر دفن شدند و 1683 نفر غسل داده شده و به شهرستانهای دیگر برده شدند، 2 هزار 595 نفر کرونایی هم دفن شدند که خوشبختانه نسبت به سال گذشته آمار کاهش پیدا کرده است. در بحث آمار کرونایی به جای اینکه مارا تشویق کنند ما را به شورای تامین معرفی کردند که چرا آمارغلط میدهید درحالیکه ما آمار را برحسب برگه فوت میدهیم.
آناج: چه مشکلاتی در این سالها گریبانگیر سازمان آرامستانها بوده است؟
جلالی: ما در سازمان 28 خودروی استیجاری داشتیم که کفاف حمل متوفی را نمیداد، در تبریز میانگین فوتی باید 20 نفر بود که متاسفانه در دوره کرونا تا سقف 80 نفر آمده بود که با همکاری دیگر بخشها ماشینهای بیشتری برای حمل متوفی تهیه کردیم.
وقتی من به اینجا آمدم برای کروناییها دوقبر اختصاص می یافت و آن زمان در کل دو هزار و 510 قبر تحویل گرفتیم اما امروز 29 هزار قبر حفر کردهایم که اگر همه کارهای ما را نادیده بگیرید این کار که با تعداد نیروی ثابت انجام شد کار بزرگی بود.
6 بلوک ما در حال کف سازی و پنج هزار تن آسفالت در وادی رحمت ریخته شده و موضوع اتصال فاضلاب وادی رحمت به فاضلاب شهری که تصمیم شورا بود، در حال انجام است. امسال احداث فاضلاب شروع شده و خارج از وادی رحمت نهایتا 100 متر از فاضلاب مانده و داخل وادی رحمت هم در حال واگذاری به پیمانکار است. اما در خصوص فاضلاب در حال حاضر کلرزنی و اوزون زنی انجام میشود در حالیکه قبلا این دستگاه خاموش بود که با هزینه 70 میلیون مجددا راه اندازی شد و آزمایشات آن توسط بهداشت استان انجام میشود. در اینجا باید از عزیزان در بهداشت استان تشکر کنیم که همیشه در کنار پرسنل ما بودند، به طوریکه در این وضعیت کرونایی یک نفر فوتی کرونایی نداشتیم و خوشبختانه جزء اولین نفرات پرسنل ماهم واکسن دریافت کردند.
ما با کمترین تعداد پرسنل این کارها را انجام دادیم اما در داخل برخی بلوکها بعضی مشکلات وجود دارد که در حقیقت ما برای کار وقت کم آوردیم. بیشترین گلایه مردم در خصوص دزدی و این مسائل بود که ما 38 دوربین را به 100 دوربین افزایش دادیم، همچنین اوتوماسیون اداری و خانه بهداشت را مجددا راه اندازی کردیم تا آزمایشات و معاینات دوره ای برای پرسنل انجام شود.
آناج: وادی رحمت تبریز تا چند سال دیگر ظرفیت دفن دارد؟
جلالی: اگر وقتی من آمدم وضعیت حاکم را ادامه می دادم حداکثر دو سال در وادی رحمت برای دفن اجساد جا بود اما با حمایت شهرداری و استانداری اگر برخی زمینها را خریداری کنیم 15 سال دیگر هم برای دفن جا داریم اما اگر خریداری نشود جایی برای دفن نخواهیم داشت.
موضوعی که از مسئولین درخواست داریم مکان یابی آرامستان جدید است که مطالعات آن انجام شده است اما اگر بخواهیم امروز زیرساختهای آن را حل کنیم پنج سال زمان نیاز دارد پس باید هرچه زودتر این کار انجام شود.
موضوع دیگر بحث حصارکشی است که طبق قانون کلیه آرامستان ها باید حصارکشی شوند اما از وسط آرامستان وادی رحمت راه به اندیشه باز شده و امکان کنترل کم است که باید طبق قانون حصارکشی انجام شود.
آناج: از مردم چه درخواستی برای رعایت مسائل در ایام کرونا دارید؟
جلالی: مردم تا ریشه کنی کرونا برای رعایت مسائل بهداشتی است؛ مردم از تجمع خودداری کنند و کودکان را به این فضا نیاورند و از ماسک استفاده کنند. محیط اینجا آلوده است و اصلا نباید مواد غذایی باز توزیع شود، ما راه را بستیم که تجمع نشود اما متاسفانه مردم در اتوبان پارک کرده و با یک فلاسک چای به زیارت اهل قبور می آیند که هم زمین را آلوده کردند و هم توصیهها را زیر پا میگذارند که در نهایت هم مجبور شدیم راه را بازکنیم.
موضوع دیگر این است که برخی از خانواده های متوفی مبالغ بسیار جزئی به پرسنل ما میدهند که اینتوهین به همکار ماست اگر خانواده ها میخواهند چنین کاری انجام دهند از طریق قانونی این کار را انجام دهند تا ما هم مبلغی رو این پولها بگذاریم و به همکارانمان بدهیم و یا اینکه برخی افراد که عزیزانشان در خانه یا بیمارستان فوت کرده و پرسنل ما را کتک می زنند! خب گناه ما چیست؟ و یا برخی اصرار دارند که باید جنازه کرونایی را ببینم درحالیکه قدغن است.
آناج: انتظارتان از مسئولین شهرداری برای سازمان آرامستانها چیست؟
جلالی: انتظار ما از مسئولین است که ما را یکسان با کسی که در زیباسازی کار می کند، نبینند و حقوق و مزایای پرسنل سازمان آرامستان های شهرداری تبریز را حل کنند. درخواست دوم تبدیل وضعیت پرسنل اینجاست؛ کل پرسنل ما 162 نفر است که 40 نفر بیمه ای و رسمی هستند و از مسئولین شهرداری و اعضای شورا میخواهیم مابقی را هم به هر طریق ممکن تبدیل وضعیت کنند، چون اگریکی از این پرسنل مریض شود بیمه تکمیلی ندارد و یا بعضا سهمی از بسته های معیشتی شهرداری ندارند که درخواست ما این است که در این راستا شهردار و شورا قدم بردارند زیرا انتظار از شورا زیاد است و نگاه ما این است که شورای انقلابی و ولایی هستند و این قشر آسیب پذیر را در نظر بگیرند.
موضوع دیگر در نظر گرفتن سفرهای زیارتی و سیاحتی برای پرسنل ماست چون اینجا تمام کارکنان این سازمان از نظر روحی تحت فشار هستند.
آناج: آخرین وضعیت ساماندهی گلزار شهدا به کجا رسیده است؟
جلالی: در خصوص گلزار شهدا فاز پایین در دوره گذشته وقتی که ما آمدیم کار شروع شده بود و شهرداری و بنیاد ابلاغ کرده بود و بعد از شروع کار ما نمی توانستیم کار را رها کنیم، البته طرحی که داده بودند این طرح نبود و چراغ های به رنگ پرچم و پوستر شهدا نبود که ما خودمان آنها را اضافه کردیم اما در مورد فاز بالا احداث را شهرداری منطقه دو انجام داده است و تا به امروز هم تحویل قطعی نداده اند که مشکل آبروها و گلایه خانواده شهدا افزایش یافته است و تقاضای ما اين است که شهرداری مذکور این فاز را تمام و تحویل قطعی بدهد. در بعضی موارد خانواده شهدا سنگ مزار را عوض میکنند و ما نمی توانیم جلوی این کار را بگیریم در حالیکه برخی توقع دارند اجازه این کار را ندهیم و یا نشانهای آلمینیومی که شکسته اند و ترمیم میکنیم را هم به ما ایراد میگیرند که نباید هیچ کاری انجام دهید.
گفتوگو از: فرناز پورعباس