ه گزارش خبرنگار سرویس سیاسی پایگاه خبری تحلیلی «آناج»، اظهارات اخیر رئیسجمهوری در سفراستانی به زنجان در خصوص قوم و خویش بودن با جمهوری آذربایجان و مقصر بودن ایران در عدم نزدیکی به همسایه شمالی و ایجاد فرصت برای اسرائیل، بازتابهای مختلفی داشت؛ جدا از جریاناتی که در بستر چنین مسائلی زیست و تغذیه میکنند، این نوع نگاه صدای سیاسیون را نیز درآورد.
اما از دو منظر میتوان به این موضوع نگاه کرد؛ اول اینکه این نگاه که ما باید همیشه بهدنبال روابط حسنه با همسایگان (بهخصوص همسایگانی که بهلحاظ فرهنگی و دینی اشتراکات فراوانی با آنان داریم و از ایران جداشدهاند) باشیم، یک نگاه صحیح و مدبرانه است که هماره مورد تاکید جمهوری اسلامی بوده و فکتهای تاریخی متعددی در خصوص حمایت ایران از جمهوری آذربایجان وجود دارد؛ بهمانند حمایتهای جنگ اول و دوم قرهباغ که اسناد آن موجود است! [هرچند انتظار میرفت و میرود که خدمات جمهوری اسلامی به مردم جمهوری آذربایجان نیز در کلام رئیسجمهوری بیان میشد.]
دوم اینکه اگر این نگاه رئیسجمهوری از سر علم و آگاهی و مبتنیبر رویکرد تامین منافع ملی باشد، باید بسی به سیاست خارجی دولت در خصوص جمهوری آذربایجان امیدوار بود.
اگر رئیسجمهوری با علم به اینکه جمهوری آذربایجان روابط بسیار نزدیکی با رژیمصهیونیستی داشته و نفوذ این رژیم در همسایه شمالی ما و اینکه هر آن امکان توطئه و ضربه از این جانب وجود دارد، سعی میکند با یادآور شدن حق دوستی و همسایگی و حتی قوم و خویشی، دولت جمهوری آذربایجان را از عواقب خیانت به ایران آگاه کرده و بازدارندگی ایجاد کند، سیاست معقولی است. اما اگر این نوع موضعگیری فاقد هر گونه علم و آگاهی به وضعیت موجود و برگرفته از یک نگاه سطحی در روابط بینالملل باشد به شدت خطرناک و آسیبزا است.
با در نظر گرفتن اینکه نگاه رئیسجمهوری با علم و سیاست و برای کنترل همسایه شمالی است، یک اما (امممما) در این مسیر مطرح است؛ به تعبیری با قبول صحت نگاه پزشکیان به جمهوری آذربایجان باید گفت که «کار اینجا با انتقاد و مقصر دانستن خود (ایران) تمام نمیشود و این نگاه باید آزمون شود و آزمونکننده نیز باید خود رئیسجمهوری باشد».
حال که قضیه دالان «زنگهزور» شدت گرفته است، برخی کشورهای منطقه بهدنبال آسیبزدن به ایران هستند و ترامپ وارد داستان شده تا بین ارمنستان و جمهوری آذربایجان صلح برقرار کند و این دالان عملیاتی شود؛ پیشنهاد این است که رئیسجمهوری به کشور قوم و خویش نزدیک شده و از رئیسجمهوری کشور قوم و خویش و مسلمان بخواهد تا دالان «زنگهزور» را که به اعتراف تمامی عُقلا بهشدت بهضرر ایران است، عملیاتی نکند.
پاسخ این آزمون درستی نگاه رئیسجمهوری را عیان خواهد کرد؛ بالاخره باید مشخص شود «آیرلئخ کیمنندی»! میفرماید که «در خانه اگر کس است، یک حرف بس است».
ناگفته پیداست که در این مطلب فقط روی نگاه رئیسجمهوری تمرکز شده است وگرنه مسائل ما با جمهوری آذربایجان، مسائل گستردهای است و هر کدام میتواند سر نخی برای یافتن پاسخهایی در خصوص سیاستهای جمهوری آذربایجان در تقابل با ایران باشد.
انتهای خبر/