به گزارش خبرنگار سرویس ورزشی پایگاه خبری تحلیلی «آناج»، درحالی که باشگاه تراکتور در فصل گذشته خبر از واگذاری مسئولیت آکادمی خود به «نناد نیکولیچ» مربی و مدیر فنی اهل کرواسی و از نزدیکان دراگان اسکوچیچ داد، انتظار میرفت که این تغییر، تحولی در فرآیند استعدادپروری و بازسازی ساختار پایههای این باشگاه ایجاد کرده و به وضعیت آکادمی تراکتور سروسامان بدهد اما عملکرد یک سال گذشته این آکادمی نشان میدهد که این انتصاب کمکی به بهبود اوضاع نکرده و در سوی دیگر شائبه مدیریت صوری یا دکوری را نیز تقویت نموده است.
بررسیهای میدانی و اطلاعات موجود نشان میدهد که نیکولیچ طی این مدت نقشی کمرنگ و صرفاً تشریفاتی در ساختار آکادمی داشته و مدیریت غیررسمی و واقعی این بخش در اختیار یکی از نزدیکان قائم مقام باشگاه تراکتور است. فردی که بدون اطلاعرسانی رسمی در رأس تصمیمگیریهای مربوط به تیمهای پایه قرار دارد و همانند خود آقای قائممقام که او هم به طور رسمی تا به الان توسط رسانه باشگاه معرفی نشده است!
با این حال، صرفنظر از اینکه چه کسی اداره آکادمی را برعهده دارد، آنچه باعث نگرانی و انتقاد شده، خروجی ضعیف این ساختار است بهطوریکه در دو فصل اخیر، آکادمی تراکتور نه تنها نتوانسته بازیکنی بومی برای ترکیب اصلی یا حتی فهرست تیم بزرگسالان پرورش دهد، بلکه در پر کردن سهمیههای زیر ۲۱ و زیر ۲۳ سال نیز ناچار به جذب بازیکن از باشگاههای دیگر از جمله فولاد خوزستان، شمسآذر قزوین و سایپا شده است.
نمونه مشخص این وضعیت را هم میتوان در عملکرد حجت احمدی دید. این بازیکن که در طول هفتههای اخیر از فولاد جذب شده بود، در همان اردوی ترکیه از سوی اسکوچیچ کنار گذاشته شد. پیشتر نیز بازیکنانی چون امیررضا فیروزبخت و ارشیا حاتمی که بهعنوان استعدادهای جوان به تراکتور پیوسته بودند، در نیمفصل با نظر کادرفنی کنار گذاشته شدند.
در شرایطی که تیمهای پایه تراکتور در فصل گذشته دستاورد قابل ذکری نداشتهاند، حضور تنها دو بازیکن بومی یعنی امیرعلی خرمی و امیررضا جدی در تمرینات بزرگسالان آنهم بدون اثبات کیفیت فنی در سطح لیگ برتر، گواهی دیگر بر عملکرد ضعیف آکادمی باشگاه است.
این درحالی است که باشگاهی با سرمایهگذاری قابلتوجه و ظرفیت انسانی در منطقه نباید در تأمین حداقل سهمیههای سنی نیز وابسته به استانهای دیگر باشد. غیبت مطلق بازیکنان تراکتور در لیست تیم ملی امید یکی دیگر از نشانههای ناکارآمدی این مجموعه در شناسایی، جذب و پرورش استعدادهای بومی است.
آکادمی تراکتور با وجود انتصابات پررنگ در ظاهر، همچنان در محتوا با چالش جدی برای تولید بازیکن مواجه بوده و به یک مصرفکننده تبدیل شده است. موضوعی که در بلندمدت نهتنها بدنه تیم بزرگسالان که بلکه جایگاه باشگاه در مسیر فوتبال حرفهای را نیز تهدید میکند.
انتهای خبر/