به گزارش خبرنگار سرویس ورزشی پایگاه خبری تحلیلی «آناج»، این روزها در شرایطی دوباره احیای تیم فوتبال ماشینسازی تبریز بهعنوان تیم نوستالژیک و قدیمی خطه آذربایجان مطرح شده که به نظر میرسد مطرحکنندگان این سناریو از یاد بردهاند که مشکل این تیم برای احیا چیست و اصلاً چرا منحل شده است!
ماشینسازی پس از تحویل به یونس قربانی، باتوجه به عدم تمکن این فرد برای تیمداری و اشتباه بزرگ در انتقال مالکیت و نیز به دنبال بدهیهای سنگین از جمله بدهیهای خارجی با پنجره بسته نقلوانتقالاتی روبهروست و فیفا، این تیم را با سقوط به دستههای پایین جریمه کرده که در درنهایت منجر به سقوط آزاد تیم ریشهدار و انحلال آن شد.
در این میان، تلاش برای احیای ماشینسازی با تغییر نام یا استفاده از پسوند و پیشوند نیز با موانع قانونی از سوی فیفا مواجه شده است. بازگشت رسمی این تیم با نام و لوگوی ماشینسازی، مستلزم پرداخت کامل بدهیهاست. مسئلهای که در غیاب خریدار جدی و حضور همچنان فعال قربانی بهعنوان مالک حقوقی عملاً ناممکن بهنظر میرسد.
پس درد و مشکل ماشینسازی و احیای این تیم تنها خرید سهمیه و امتیاز نیست که با مالک جدیدش بتواند به مدار فوتبال باشگاهی برگردد. حتی اگر انتقال امتیاز هم انجام شود، سوال اصلی باقی میماند، اینکه چه کسی قرار است تیم را حمایت مالی کند؟ آیا کارخانه یا شخصی حاضر شده بهطور رسمی قدم پیش بگذارد؟ و از همه مهمتر، مالکیت فعلی یعنی یونس قربانی راضی به واگذاری مالکیت شده است؟
در نهایت باید گفت احیای ماشینسازی با امتیاز مس سونگون بیشتر یک فریب برای توجیه انحلال تیم نارنجیپوش ورزقانی است تا گامی برای احیای تیم سبزپوش تبریزی. ماشینسازی مشکلات به مراتب بزرگتری دارد و خرید امتیاز تیمی که مشکلات مالی و مالکیتی دارد، بیشتر شبیه یک شوخی است!
اگر ماشینسازی امروز وجود خارجی ندارد، دلیلش فقط اشتباهات مدیریتی و سوءانتقال مالکیت است و طرح بحث احیای این باشگاه با انتقال امتیاز و بدون در نظر گرفتن مشکلاتش، اظهارات نسنجیدهای بود که مدیرکل ورزش و جوانان استان مطرح کرد و در ادامه توسط مدیرعامل مس سونگون مورد سوءاستفاده قرار گرفت!
انتهای خبر/