به گزارش خبرنگار سرویس پایگاه خبری تحلیلی «آناج»، شهید والامقام، بسیجی شهید امیر محمدعلی پوررادی به تاریخ ولادت ۳۰ شهریور ۱۳۴۶ در تبریز به شهادت یکم آبان ۱۳۶۲، در وصیت خود مینویسد:
برادران! وصیتی که من و تمامی شهدای ایران با گلوي سوراخ سوراخ شده داريم که ندای حق از آن بیرون میآيد، این است که از رهبر کبیر انقلاب هر چه قدر که میتوانید محافظت کنید و از گفتههای پاک ایشان که وحی شده از طرف صاحب الزمان(عج) میباشد، اطاعت کنید و دعا کنید که تا انقلاب و ظهور مهدی(عج) طول عمر یابد و این انقلاب عظیم الهی را به تمامی دنیا و جهان صادر کند. به ياري خدای تبارک و تعالی، انشاءالله.
برادران! تمامی لحظات عمر انسان به خدا بستگی دارد و خدا هر چه خواهد در سرنوشت او ظاهر خواهد شد؛ پس ای خدایی که مرا در بغل خانوادهام بزرگ کردی، افتخار میکنم که خانوادهام مذهبی و فقير بوده است، اگر میخواهی كه من زنده باشم و با دشمنان تا آخرين جان و نفس جنگ کنم، پس مرا زنده نگهدار و اگر صلاح در شهیدشدن من است، مرا هر چه زودتر به آرزویم که شهادت در راهت است، برسان و مرا از این قفس جهل و نابودی و نفس آزادم کن تا در کنار شهیدان ديگر راحت بخوابم.
پدر و مادر عزیز! از شما تشکر میکنم که مرا در آغوش گرمتان بزرگ کردید و با معارف اسلامی آشنا ساختید و نگذاشتید که من از راه اسلام منحرف شوم، امیدوارم که مرا حلال کنید، به خصوص پدرم که زحمت زیادی براي من کشیده است، در حالي كه من نادان بودم و راه اسلام را نمیشناختم، ولي اکنون اندكي نور الهی در من پدیدار شد و مرا به سوی خودش فرا خوانده است.
از برادرانم و خواهرانم از طرف من عذرخواهی کنید که اذیتشان کردم و امیدوارم به خاطر محبت خواهر و برادری حلالام کنند. وصیتی که به خواهرانم دارم این است که حجاب سنگر شماست، امیدوارم که سنگرتان را حفظ کنید و همیشه به یاد خدا باشید. در صحنه باشيد و براي امام و تمامی رزمندگان اسلام، چه در فلسطین و چه در لبنان و چه در کربلای ایران، دعا كنيد.