چرا مالک کاه‌گِلی بدهکار شد؟/ رفتار انقباضی با چهار دیواره شهر

به گزارش آناج، روح الله رشیدی طرح جابجایی را خلاف هدف اولیه توصیف کرد و اظهار داشت: رویکرد کلی انتقال، از نگاه جامعه‌شناسی، حاشیه‌های جدید ایجاد می‌کند.

وی با بیان اینکه طرح جامع در سال۹۵، شهرداری و سازمان شهرسازی را مکلف کرده تا نسبت به بافت حاشیه، تعیین جمعیت‌پذیری و تراکم‌پذیری انجام دهند، یادآور شد: تعریف کاربری‌های جدید در شوراهای اخیر دیده نمی‌شود.

این فعال اجتماعی، اثر وضعی مسیرگشایی در ایده‌لو را افزایش ارزش منطقه و پذیرش ریسک سرمایه‌گذاری عنوان کرد و اظهار داشت: برای هدف مطلوب، اراده‌های کوتاه‌مدت، میان‌مدت و بلند مدت لازم است که تابع برنامه‌هاست.

رشیدی از تنها نمونه‌ی اجراییِ شهرداری برای مسکن‌سازی مناطق حاشیه‌نشین مثال زد و خاطرنشان ساخت: ساکنان آپارتمان‌های پیش‌ساخته منطقه۱۰ تا دیروز مالک مساکن کاه‌گلی بودند، امروز به سیستم شهری بدهکار هستند!

فریدون بابایی‌اقدم در پاسخ به این رویکرد به سیاست‌های غلط وزارت شهرسازی در سال‌های اخیر اشاره کرد و گفت: برخورد انقباضی با سیاست توسعه میان‌افزا، وسعت ۲۵هزار هکتاری تبریز را علی‌رغم افزایش دوبرابری جمعیت نسبت به آمارهای گذشته، ۲هزار هکتار کاهش داده است!

وی ادامه داد: درحالی که سیاست‌گذاران و شهرسازان باید چندگام جلوتر از مردم طراحی کنند تا حاشیه‌های جدید بوجود نیاید.

بابایی، انسداد چهاردیوار شهر را کار شاق ندانست و اظهار داشت: اگر در گذشته شهرک‌‌های ارم و باغمیشه و رشدیه علی‌رغم ایرادات فنی، طراحی نمیشد، بافت حاشیه تمام این مناطق را دربر می‌گرفت.

عضو شورای شهر تبریز بیان کرد: در مناطقی که رویکرد ادغام مطرح می‌شود، امکان توانمدسازی، اصلاح هندسی، سکونت و تعریض معابر وجود ندارد.

بابایی در پایان خاطرنشان ساخت: بنده هم بلحاظ جامعه‌شناسی معتقدم اهالی مناطق حاشیه‌نشین متشکل از روستاهای پرافتخار آذربایجان هستند و علاقه‌ای به انتقال دور ندارند. اما چه کنیم که در طرح‌های فعلی، زمین خالی برای جابجایی نزدیک بسیار کم است یا وجود ندارد.

ادامه دارد؛ گفت‌وشنودهای قسمت سوم را از دست ندهید..

انتهای پیام/