به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «آناج»، هادی ولی پور، نویسنده،کارگردان، مدرس و صاحب نظر حوزه نمایش و تئاتر تبریز و از صاحب نظران ادبیات نمایشی استان، با اثری اقتباسی از منظومه فاخر “منطق الطیر عطار”، نمایشی با همین نام را در شرایطی به روی صحنه خواهد برد که طی ماه های اخیر، فضای نمایش و تئاتر تبریز و آذربایجان به واسطه تعارض ها و تقابل موافقان و مخالفان برخی آثار فولکلور اجرا شده، خاصه در بحث محتوا و فرم و همچنین، سوگیری های مثبت و منفی منتقدان داخل و بیرون استان نسبت به برخی آثار نمایشی، ملتهب بود و دقیقا، آغاز اجرای نمایش منطق الطیر که بر مسایل محوری و کلیدی نظیر “اتحاد”، “همدلی”، “راه شناسی”، “هدف مندی” و “خودآگاهی” تاکید دارد، می تواند اتفاق مثبت در پروسه تلطیف فضا و بالانس فضای فرهنگی، هنری تبریز در غفلت و انفعال متولیان فرهنگی تلقی شود.
تاکید کارگردان نمایش منطق الطیر بر اهمیت و ضرورت اتحاد و تمثیل هوشمندانه وی از پرندگان در این اثر به اقوام ایرانی، خمیرمایه اصلی نمایشی محسوب می شود که به واسطه اقتباسی و نوآورانه بودنش، نه منطق الطیر به معنای اصیل و ادبی آن است و نه اساسا، اثری بیگانه و غریب با شرایط و مقتضیات زمانی حال به شمار می رود.
جدال پرچالش پرندگان برای عبور از مخاطرات سفر و مقاومت و ممارست آنان برای رسیدن به “سیمرغ”؛ با وجود نمادین بودن نفس این کنش به تصویر درآمده، مصداق عینی آشنائی زدایی ادبی از مخاطبی است که چه به واسطه خاص بودن و چه به جبر عام بودن، قرار است، با تصویری خلاقانه، جدید و متفاوت از واقعیت روایت اصلی عطار در سده هفتم روبرو شود و پایان بندی امروزی و نغزتری را در بستر اقتباس نمادین ببیند.
هادی ولی پور در این اثر، قصد روایت تکراری و عادی از منطق الطیر و روایت محوری و کلاسیک آن را ندارد، او حتی به دنبال مرور و روایت دوباره هفت مرحله “عشق” یا “عرفان” ایرانی یا شرقی نیست؛ هرچند به واسطه صداقت و وفاداری حرفه ای به اصل متن و محتوا و حتی پیام منظومه، همین موضوع را نیز رعایت کرده تا به تعبیر نگارنده، سیر و سلوک پرندگان یا همان اقوام ایرانی از نقطه فردیت به مرحله وحدت را به شکلی زیرپوستی و غیرمستقیم، در نقطه اتصال نهایی بها سیمرغ واقعی به تصویر بکشد.
نمایش فاخر منطق الطیر، به زعم نگارنده، روایت هدفمند شخصی کارگردان از یک اثر ادبی کلاسیک و فاخر ایرانی، با گفتمانی امروزی شده در فرمتی با رنگ و بوی مقتضیات زمانی در ایران سده پانزدهم است؛ اثری که با حفظ اصالت و وزانت متن و محتوای اصلی، پیام ها و مفاهیم به شدت امروزی شده را برای نسل معاصر روایت می کند، بی آن که تحمیلی در کار باشد، ماهیت منطق الطیر خدشه دار شود، دستور و فرمان و نصیحتی در کار باشد و چیزی در میانه روایت و نمایش، مخاطب خاص و عام را سردرگم کند یا به سخره بگیرد!
روایت امروزین کارگردان از منطق الطیر عطار، هم روایتی از سیر و سلوک نمادین آدمی در مسیر رشد و کمال الی الله است، هم طی طریق مرحله به مرحله در مناسک عرفان ایرانی، اسلامی؛ هم روایت کارزار چالش برانگیز بشر برای تکامل روحی است و هم، نمود عینی آینگی و معرف در مسیر خودشناسی و خداشناسی است.
نمایش منطق الطیر، قرار است، داستان «اتحاد ملی» با زبان هنر و بر بال مرغان نمادین روایت کند، بی هیچ حرف اضافه، بدون هرگونه تحریف و فارغ از هرگونه تحریف و جعل تاریخی، منطق الطیر را می تواند، روایت اصلی “ایران امروز” دانست.
انتهای خبر/