به گزارش خبرنگار گروه ورزشی پایگاه خبری تحلیلی «آناج»، دیدار روز جمعه مس سونگون ورزقان مقابل پالایش نفت اصفهان در لیگ برتر فوتسال و در سالن پورشریفی تبریز، روز جنجالی و کمسابقهای را رقم زد. روزی که سکوها بیش از آنکه در خدمت تیم باشند، به صحنه اعتراض و شعارهای گاه تند علیه سرمربی و برخی ارکان باشگاه تبدیل شد. در مقابل، حمایت از فرهاد فخیم، کاپیتان اسطورهای و چهره محبوب مسیها چنان پررنگ بود که لحظهای فروکش نکرد.
بیتردید ماجرای فرهاد فخیم در باشگاه مس سونگون بهدرستی مدیریت نشد و قصور مدیریت و کادرفنی در این زمینه بر کسی پوشیده نیست. از طرفی، حواشی مدیریتی ماههای اخیر مس سونگون با حضور برخی چهرهها که هدف شعارهای اعتراضی هواداران بودند، غیرقابل انکار است و از این رو، شعارهای اعتراضی را نمیتوان نکوهش کرد، اما یک پرسش مهم همچنان پابرجاست اینکه محل صحیح مطالبهگری کجاست؟
آیا در میانه دیداری که سه امتیاز آن در سرنوشت قهرمانی فصل اثر مستقیم دارد، باید فریادها بلند شود و تمرکز تیم از بین برود؟ آیا زمان و مکان این اعتراضها بهجای کمک، تیم را به ورطه خودزنی نمیکشاند؟ از سویی، برخی شعارها هرگز در شأن فرهنگ هواداری آذربایجان نبود. اعتراض حق است اما اعتراض اصول دارد و هیچ خط قرمزی نباید زیر پا گذاشته شود.
شعارهایی که در روز اوج رقابت مس برای قهرمانی سر داده شد، بهواقع عجیب و غیرقابل توجیه بود. حتی اگر اعتراض هواداران را حق مسلم آنان بدانیم، شکل و زمان طرح این اعتراض میتوانست مدیریت شدهتر باشد؛ پیش از بازی، بین دو نیمه و یا پس از پایان مسابقه. اما چنین سازماندهیای صورت نگرفت و نتیجه آن ضربهای بود که پیش از هر کس به خود تیم وارد شد.
اما ماجرا فقط به سکوها محدود نمیشود. ریشه این تنشها را باید در دل تیم جستجو کرد. از جایی که سرمربی با پذیرفتن بازیکنان تحمیلی و تحمیل هزینههایی غیرضروری، نخستین خطای حرفهای را رقم زد. سپس اختلافات درونی و جنگهای زرگری بر شعلهها دمید و اکنون کار به جایی رسیده است که بازیکنسالاری بر در باشگاه کوبیده میشود. پدیدهای که با هیچ استاندارد حرفهای سازگار نیست.
اصل مهم و تغییرناپذیر در هر باشگاه حرفهای این است که هیچکس بزرگتر از باشگاه نیست. فرهاد فخیم هرچند اسطوره فوتسال آذربایجان و چهرهای محبوب و تأثیرگذار است، اما او نیز جایگاه مشخصی دارد و این جایگاه بهرغم بزرگی و ارزشش نمیتواند فراتر از باشگاه قرار گیرد. هرگز!
فرهاد فخیم سرمایه و اسطوره فوتسال آذربایجان است اما جایگاه او نیز در چارچوب باشگاه تعریف میشود نه فراتر از آن. احترام به او واجب است اما رعایت مرزهای حرفهای، واجبتر.
با این حال، باید پذیرفت که در این میان، بخشی از مسئولان و تصمیمگیران باشگاه نیز از مسیر حرفهای خود فاصله گرفتهاند. کسانی که باید با تدبیر، آرامش و مدیریت صحیح بحرانها را کنترل میکردند، عملاً از چارچوب اصولی خارج شدهاند و همین موضوع آشفتگی را بیشتر کرده است.
مس سونگون امروز بیش از هر زمان دیگری نیازمند بازگشت به اصول است که اگر رعایت شوند، نه چراغ مسیر تیم خاموش میشود و نه سکوها از رسالت حمایتی خود دور! در واقع، وقتی اصول حرفهای کنار گذاشته شود، کنترل اوضاع از دست میرود و هیچکس برنده نخواهد بود!
انتهای خبر/