به گزارش خبرنگار گروه ورزشی پایگاه خبری تحلیلی «آناج»، در روزهای اخیر «وصال روحانی» ورزشینویس کلاسیک ایران درگذشت. فوت این روزنامهنگار بهانهای شد تا راجع به دیدگاههای وی درباره تیم تراکتور جستجویی داشته باشیم، جایی که وی مطالب زیادی در خصوص تراکتور ننوشته اما اندک مقالات این ورزشینویس بیانگر دیدگاه بدون غرض و منصفانهاش در خصوص مسائل این تیم میباشد.
بررسی مقالات روحانی در مورد تیم محبوب فوتبال آذربایجان نشان میدهد که دیدگاه این روزنامهنگار و نویسنده ورزشی کلاسیک، عموماً بر محوریت پتانسیل عظیم و حمایت مردمی تیم تراکتور و همچنین تحلیل فنی عملکرد این تیم در مقاطع حساس، بهخصوص در زمان حضور مربیان برجسته، متمرکز بوده است.
تیمی فراتر از مستطیل سبز
وصال روحانی در تحلیلهایش تراکتور را صرفاً یک تیم فوتبال نمیبیند و به آن بهعنوان پدیدهای اجتماعی و فرهنگی نگاه میکند که از پشتوانه پرشور هواداری در سطح منطقه آذربایجان برخوردار است. جریانی برخاسته از دل مردم این منطقه با هویتی متمایز و تاثیرگذار. برای او قدرت هواداری تراکتور بخشی از شناسنامه فوتبال ایران محسوب میشد نه یک اتفاق لحظهای و هیجانی.
اهمیت حضور تونی اولیویرا و شور مردمی
در مقالهای تحت عنوان «جادوی عجیب تونی الیویرا» (منتشر شده در متافوتبال، اردیبهشت ۱۳۹۴)، روحانی بر نقش و اهمیت تونی اولیویرا در فوتبال تراکتور تأکید میکند. از نگاه او، موفقیت اولیویرا میتوانست زمینهساز عصر جدید و نقطه شروع تحولی بزرگ در فوتبال آذربایجان باشد.
روحانی نقش این مربی پرتغالی را بسیار فراتر از یک سرمربی میدانست و به صراحت، به شور و شوق عظیم و حمایت مردمی که پشت وی [اولیویرا] است، اشاره میکند و این حمایت را فلسفه وجودی بیشتری برای تلاشهای تیم میبخشد. این دیدگاه بر توجه عمیق نویسنده به جنبه هویتبخش و اجتماعی تیم تراکتور دلالت دارد.
تراکتور و معیارهای آسیایی
در یادداشتی دیگر با عنوان «دو مقصد متفاوت برای دراگان؛ تراکتور در آسیا چقدر بخت دارد؟» (منتشر شده در ایران آنلاین، شهریور ۱۴۰۳)، وصال روحانی به تحلیل وضعیت تراکتور در آستانه حضور در رقابتهای آسیایی میپردازد. تیتر و محتوای این یادداشت نشان میدهد که روحانی به نقش بینالمللی تراکتور و چالشهای فنی آن در سطح قارهای توجه داشته و عملکرد این تیم را با معیارهای بالاتر میسنجید.
پرهیز از زردنگاری با نگاه حرفهای
وصال روحانی به عنوان مردی از جنس روزنامهنگاری کلاسیک شناخته میشود که در دام زردنگاری نیفتاد. این نکته مشخص میکند که تحلیلهای او درباره تراکتور نیز فارغ از هرگونه تعصب یا حاشیه بر مبنای اصول حرفهای، عمیق و آکادمیک روزنامهنگاری ورزشی بوده است.
تراکتور؛ تیمی با هویت، آینده و مطالبه
وصال روحانی تیم تراکتور را با لنز یک روزنامهنگار باسواد و آیندهنگر مینگریست. او به قدرت هواداری تراکتور بهعنوان یک نیروی محرکه اساسی و بیمانند اشاره کرده و آن را فراتر از یک عامل انگیزشی ساده میدید. در عین حال، وی در مقام یک منتقد و تحلیلگر، وضعیت فنی و مدیریتی تیم را نیز دنبال میکرده و درباره پتانسیل و بخت آنها در مسابقات مهم مثل رقابتهای آسیایی و قهرمانی لیگ اظهارنظر میکرده است.
به طور خلاصه، دیدگاه وصال روحانی نسبت به تراکتور، ترکیبی از تأکید بر هویت اجتماعی و تکیه بر تحلیل فنی و حرفهای است که از این تیم بهعنوان تیمی با ریشه مردمی و شایسته انتظارات بزرگ ارائه میدهد.
انتهای خبر/