هاشم رستگار در گفتگو با خبرنگار گروه اجتماعی پایگاه خبری تحلیلی «آناج»، اظهار کرد: کاری که ما با شهرداری تبریز انجام دادیم بخش کوچکی از یک مطالعه گستردهتر درباره مدیریت سگهای بلاصاحب یا پرسهزن بود؛ یعنی بخش سنجش نگرش و روش اجرای آن با ما بود.
وی با بیان این که این مطالعه را با الگوگیری از پژوهشی در بانکوک آغاز کردیم و سپس آن را برای شرایط بومی تطبیق دادیم، گفت: از ۷۰۰ نفر در محلات مختلف پرسشنامه گرفتیم و نگرش آنها را نسبت به سگهای پرسهزن بررسی کردیم. نتایج به دست آمده را با مطالعات انجام شده در کشورهای مختلف مانند مالزی، تایلند، ایتالیا و دیگر کشورها مقایسه کردیم.
این پژوهشگر حوزه سلامت یادآور شد: مقایسهها به ما کمک کرد تا به جمعبندی برسیم و کمبودها را شناسایی کنیم. یکی از مهمترین موارد، نبودِ مالکیت مسئولانه بود. فردی که سگ نگهداری میکند باید از مسئولیتهای خود آگاه باشد؛ مسئولیتهایی که توسط سازمان جهانی بهداشت حیوانات تعریف شده و شامل کنترل، مراقبت و حتی عقیمسازی است.
وی خاطرنشان کرد: موضوع مهم بعدی، آموزش است. در این زمینه با ضعف جدی روبهرو هستیم و لازم است آموزش از مدارس آغاز و سپس به جامعه منتقل شود. همچنین باید یک کارگروه تخصصی با محوریت شهرداری تشکیل شود.
رستگار اذعان کرد: مسائل دیگری مانند غذا دادن به سگهای بلاصاحب و مدیریت پسماند و زباله نیز وجود دارد که شهرداری باید با جدیت بیشتری به آنها بپردازد. در کنار اینها، موضوع ذینفعان مطرح است؛ از جمله انجمنهای حامی حیوانات که نگرشهای متفاوتی نسبت به مدیریت سگهای بلاصاحب دارند و باید در فرایند تصمیمگیری دیده شوند.
انتهای خبر/