به گزارش خبرنگار سرویس ورزشی پایگاه خبری تحلیلی «آناج»، اکبر مظاهری در یادداشتی نوشت: با اینکه نقی نصیری، مدیرعامل بومی باشگاه مس سونگون ورزقان سخنان خود درباره فروش امتیاز تیم فوتبال این باشگاه را در پی واکنشهای تند رسانهها و هواداران فوتبال آذربایجان، در کمتر از ۲۴ ساعت پس گرفت، اما شواهد حاکی از آن است که تصمیمهای مدیریتی در پشتصحنه، بهمراتب نگرانکنندهتر از اظهارات اولیه اوست.
مطابق گزارشهای موثق، بخش عمدهای از بودجه مس سونگون برای فصل آینده که افرایش چشمگیری داشته، به دو رشته فوتسال و والیبال اختصاص یافته است. این درحالی است که تیم فوتبال باشگاه عملاً از ریل برنامهریزی خارج شده و حتی بودجهای حداقلی برای تیمداری نیز به آن تعلق نگرفته است.
این تصمیمها در شرایطی اتخاذ شده که هنوز تکلیف تیم والیبال مس سونگون برای حضور در لیگ برتر مشخص نیست و فدراسیون والیبال تاکنون هیچ موضع رسمی در این خصوص اعلام نکرده است. حتی رئیس فدراسیون در اظهارنظر اخیر خود سیگنال منفی به این موضوع داده است.
با این وجود، مدیر ورزقانی باشگاه بودجههای سنگینی برای دو تیم فوتسال و والیبال در نظر گرفته و به نوعی قمار مدیریتی روی موفقیت آنها کرده است. قمار پرهزینهای که اگر به قهرمانی منتهی نشود، شکست مدیریتی بزرگی برای نصیری رقم خواهد زد.
این درحالی است که تیم فوتبال مس سونگون با هزینهای در حدود ۳۰ میلیارد تومان – که شاید قرارداد دو یا سه بازیکن رشتههای دیگر باشد – نیز میتواند در لیگ دسته اول شرکت کرده و بهعنوان تنها بستر رشد ستارههای بومی استان نظیر مهدی نجفی نقشآفرینی کند.
به عبارتی، در شرایطی که تراکتور بهعنوان یک تیم پرطرفدار امکان استفاده از بازیکنان جوان بومی برای رقابت سر قهرمانی و حضور در آسیا را ندارد، فوتبال مس سونگون تنها شانس این استعدادها برای ادامه مسیر حرفهای است که اکنون با این وضعیت نگرانکننده و بلاتکلیف روبهروست.
از سوی دیگر، باشگاه مس سونگون برای تیمداری تنها در سه رشته با چالشهای جدی مواجه است و تصمیمگیریهای مدیریتی آن با تردید و تناقض همراه شده که سه باشگاه کرمانی زیرمجموعه شرکت ملی مس با بودجههایی بهمراتب بالاتر در رشتهها و ردههای مختلف ورزشی فعالیتی گسترده دارند.
بنابراین اگر نقی نصیری از وعده صریح خود مبنی بر «تیمداری ولو این که با هزینه اندک در رشته فوتبال» عقبنشینی کند، علاوه بر خدشه وارد کردن به اعتماد عمومی، یک بیآبرویی بزرگ در کارنامه مدیریتیاش خواهد بود و بایستی پاسخگوی عملکرد ضعیف و سوءتدبیر در تخصیص منابع باشگاه نیز باشد.